در شرایطی که روزهای اخیر شاهد تنشهای فزاینده در منطقه بودهایم، رای اعتماد مجلس به عباس عراقچی به عنوان وزیر امورخارجه دولت چهاردهم زمینهساز دور تازهای از گمانهزنیها درباره آینده مناسبات ایران و آمریکا شدهاست.
به گزارش الفباخبر،در شرایطی که با آغاز بهکار وزیر امورخارجه جدید ایران، اعلام مواضع وی درباره موضوعهای مختلف، از جمله برجام و مناسبات ایران و آمریکا و همچنین جنگ در غزه مورد توجه رسانهها و تحلیلگران بینالمللی قرار گرفت، آنچه بیش از همه ذهن تحلیلگران را به خود مشغول کرده، رویکرد دولت چهاردهم در حوزه مناسبات پیش روی تهران و واشنگتن در عرصههای منطقهای و بینالمللی است.
دراین میان اما طی روزهای اخیر شاهد فضاسازیهای جدید ازسوی تصمیمسازان آمریکایی درباره دولت چهاردهم بودهایم؛ رویکردی که تازهترین آن، نامه ۵ سناتور آمریکایی به بایدن و طرح درخواست عدم صدور ویزا برای پزشکیان بهمنظور شرکت در مجمععمومی سازمانملل در نیویورک بودهاست. در چنین شرایطی نوع مواجهه ایران و آمریکا با تنشهای پیش رو از ذهنمشغولیهای این روزهای رسانهها و تحلیلگران بینالمللی است.
تغییر در سیاستخارجی ایران؟
یک کارشناس مسایل بین الملل با اشاره به روندهای تصمیمسازی در دستگاه سیاستخارجی ایران اظهارکرد: آنچه دراین زمینه باید مورد توجه قرار گیرد، این است که اگرچه سیاستسازی در حوزه سیاستخارجی جمهوریاسلامی ایران ازسوی وزارت امورخارجه انجام میشود، اما این به معنای «تصمیمگیری» نیست.
حسن بهشتیپور با تاکید بر اینکه وزارت امورخارجه و ریاستجمهوری در این عرصه در چارچوبهای مختلف کارشناسی به تصمیمسازی میپردازند، افزود: باید توجه داشته باشیم که دولت دراین عرصه «تصمیمگیر» نیست. این شورایعالی امنیت ملی است که تصمیمسازیهای انجام شده را دراین حوزه با اکثریت آرا مصوب میکند و درنهایت در صورت تایید رهبرمعظم انقلاب، قابلیت اجراییسازی پیدا میکند.
وی با بیان اینکه تغییر دولتها در ایران به معنای تغییر راهبردهای سیاستخارجی نیست، گفت: اگرچه دستگاه سیاستخارجی با تغییر دولت، میتواند نسبت به روزآمدسازی سیاستها و راهبردها اقدام کند، اما تغییرات محوری اندک خواهد بود. نکته اینجاست که آمدن عراقچی تغییری در خطوط کلی ایجاد نمیکند.
