چرا استارت آپهای بیمه به سمت کاربری میروند
الفبا-مهری مرتضایی: آمارهای سال 2017 نشان میدهد که 40 میلیارد دلار بر روی استارتآپهای فین تک سرمایهگذاری شده که دو میلیارد دلار آن مربوط به صنعت بیمه بوده است .
الفبا-مهری مرتضایی: آمارهای سال 2017 نشان میدهد که 40 میلیارد دلار بر روی استارتآپهای فین تک سرمایهگذاری شده که دو میلیارد دلار آن مربوط به صنعت بیمه بوده است .
در کشورمان اما این سرمایه گذاری برای فنآوری اطلاعات در بانک و بیمه جمعاٌ به4 هزار و 200میلیارد تومان در سال 96رسیده که فقط 5 در صد آن مربوط به بیمه است. ریسک در صنعت بیمه بالاست و همانطور که این ارقام نشان میدهد نسبت های سرمایه گذاری بر روی بیمه ها در بخش فناوری در دو الگوی داخلی و جهانی به طور مشابه بسیار اندک است.
با این وجود بیمهها فنآوری را به طور عام در سیستم درونی خود نهادینه کردهاند اما فنآوری اطلاعات و توسعه زیرساختهای مربوط به آن دشوار است.
حال طرح چند سئوال برای ورود به مباحث نسبتا مهم حوزه فناوری اطلاعات در بیمه راهگشاست. مثل اینکه: آیا مدل کسبوکاری برابر ارزیابی رابطه میان هزینه و فایده در بخش فناوری اطلاعات وجود ندارد؟ آیا اساساً تمایلی برای این سرمایهگذاری در بیمهها دیده نمیشود؟
آیا شبکه فروش لزوم رویکرد به فناوری اطلاعات را به ناگزیر کنار زده است تا به این ترتیب با هزینههای شخصی خود، بیمهها را به سمت انتخاب راه ارزان ببرند و سرانجام آیا مبانی حقوقی برای هدفمند کردن بهرهگیری از ظرفیت اینشورتکها وجود ندارد و عرفی برای آن دیده نمیشود؟
مرور اخبار نشریه تازههای بیمه ایران و جهان نشان میدهد که براساس تحقیقات عمیق کارشناسی در سال 2018 صنعت بیمه در جهان یک بار با جدیت ترمز سرمایهگذاری بر روی بخش فناوری بیمه را کشید زیرا ریسکهای ناشناختهای را تجربه کرده که بدون بررسی و ارزیابی آن ورود دوبارهاش با این شدت و حدت کمرشکن بود. اگرچه ناگزیر به بازگشت بود اما با دقت و حساب شدهتر عمل کرد بیمه در ایران اما حدود ده سال عقبتر از بانک وارد این عرصه شده است تا جایی که برخی از مدیران فناوری بیمه معتقدند اگر اوج نوآوری در استارتآپها این است که به ما میگویند میتوانید وب سرویس بدهید تا من صدور بیمه آنلاین انجام بدهم، تنها یک احساس آنلاین بودن را به مشتری انتقال دادهایم. در حالی که استارتآپها باید به موضوعات مهم دیگری مثل روی کارآمدن بیمههای تقاضا محور برنامهریزی کنند.
اما مقایسه فناوری اطلاعات در بیمه و بانک هم از دیگر نکاتی است که قهراً عقبافتادن بیمهها را نسبت به بانکها منطقیتر نشان میدهد. یکی پیچیده بودن فرآیند عملیات بیمهگری نسبت به عملیات بانکی است که بانکها به سهولت میتوانند تمام عملیات کاربران در قالب فناوری اطلاعات را ساماندهی کنند اما این عملیات در صدور بیمهنامهها و زیر رشتههای متفاوت آن بسیار دشوار است و دیگر آنکه رابطه نسبت سرمایهگذاری در بخش فناوری اطلاعات و درآمدها در سیستم بانکی و مقایسه آن به این نسبت در بیمهها است اساساً شکاف عمیقی را نشان میدهد.
در واقع حجم پول در بانک با توجه به مأموریت آنها در تجمیع منابع و تخصیص منابع بیشتر است و فناوری اطلاعات با توجه به فرآیند سادهتر آن در تعامل با کاربران، سرمایهگذاری بالاتری را به همراه داشته است اما در صنعت بیمه با ماهیت مدیریت ریسک و مدیریت ارزیابی خسارتها، صرف پول زیاد در بخش فناوری لزوماً به معنای خروجی مطلوب نیست.
این نگاه اما منتقدانی نیز دارد که بالا بردن تعامل کاربر با بازار مالی را باعث رونق بیشتر میداند و آن را در بانکها با پرداختهای الکترونیکی بالا و در بیمهها به صدور آنلاین بیمهها و ایجاد رابطه کاربری برنامهنویسی (API) آنلاین به استارتآپها و برداشت بخشی از کارمزد فروش آنلاین میدانند.
پاسخ به این نگاه انتقادی در میان برخی مدیران بیمه، پاسخی نسبتاً فراگیرتر است: آنها میگویند: درصد زیادی از فروش بیمهنامهها در دنیا به صورت فروش آنلاین و به صورت مستقیم رخ میدهد.
بنابراین لزوم رویکرد به فناوری اطلاعات در صنعت بیمه بیشتر به بحث شناخت ریسک و دسترسی به طرحهایی است که مبتنی بر مطالعات بتواند برای کاربر نهایی مزایای رقابتی ایجاد کند. در حقیقت مکانیزه شدن فرآیندها میتواند اولاً در دقت بررسی و ارزیابی کمک کند تا شناخت بر اطلاعات حاصل کند ثانیاً وقت مدیران را از ثبت دست و پاگیر آمارها به سمت شناسایی نیازهای جدید سوق دهد. با این همه اصل ماجرا آن است که صنعت بیمه نیازمند تحلیل دادهها است و چالشهای موجود میان صنعت بیمه و استارتآپها بیشتر متمرکز بر نحوه دستیابی به دادههاست و نه تحلیل آن!
در اینجا وجود پژوهشگران اقتصاد به عنوان عنصر جدیدی در میان حلقه میان بخش تحقیق و توسعه شرکتها و استارتآپها ضروری است تا جای خالی تحلیل دیتا را پرکند.
در این میان قوانین صنعت بیمه در حوزه اینشورتکها نیز جای تامین دارد و شفاف نشدن آن باعث شده است حلقه جدید در سیستم بیمه نصب اینشورتکها به دلیل این عدم شفافیت به سمت کاربری بروند تا بقای خود را در جایی که دانش آنها به فروش نمیرسد از طریق به کارگیری آن در کاربری بیمهای حفظ کنند.
انتهای پیام