شبکه گازی ایران 7 بار دور کره زمین می چرخد
الفبا- سحر شقاقی: نگاهی به شبکه گازی رسانی در گذر زمان نشان می دهد که این شبکه شهری و روستایی در ایران با 352 هزار کیلومتر درازا تقریبا 7 بار میتواند دور کره زمین بچرخد.
الفبا- سحر شقاقی: نگاهی به شبکه گازی رسانی در گذر زمان نشان می دهد که این شبکه شهری و روستایی در ایران با 352 هزار کیلومتر درازا تقریبا 7 بار میتواند دور کره زمین بچرخد.
اگر محیط کره زمین را در ناحیه استوا ۴۰ هزار کیلومتر در نظر بگیریم شاید این مقایسه شگفت انگیز بنظر برسد. ولی واقعیت دارد .ما در ایران بعد از انقلاب ،تمام هم و غم خود را بکار بدیم تا شبکه مویرگی گاز رسانی به شهرها و دورترین و صعب العبورترین نقاط روستایی کشور را تاسیس کنیم. بطوریکه توانستیم ۱۱ میلیون و ۶۲۵ هزار علمک شهری و روستایی در کل کشور نصب و راه اندازی کنیم که ۲۳ میلیون خانوار را پوشش میدهد .بر اساس گزارشهای سالانه شرکت ملی گاز ایران ،حجم گاز مصرفی در ایران بطور سالانه ۲۰۹ میلیون متر مکعب است که با احتساب ۱۴ میلیارد متر مکعب گاز صادراتی و ۱۷ میلیارد متر مکعب مصرب عملیاتی و تزریق به مخازن و باقی مصارف رقمی حدود ۲۵۰ میلیارد متر مکعب را شامل میشود .
البته اگر در مقام مقایسه بربیاییم، ایران با جمعیتی حدود ۸۰ میلیون نفر ،چهار برابر کشور چین با سرانه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیونی مصرف گاز دارد.
ولی چرا شدت انرژی در ایران تا این اندازه بالاست؟
اگر خاطرتان باشد تا چند سال پیش ،تبلیغات گسترده ای در تلویزیون و رسانه ها بمنظور صرفه جویی در مصرف گاز انجام میشد که عروسکی به اسم آقای ایمنی با لبخندی بر لب و کلاه ایمنی زرد رنگ ،مردم را تشویق به کاهش مصرف گاز میکرد ولی چند سالی است از اقای ایمنی خبری نیسن و رسانه ها مردم را به کاهش مصرف گاز تشویق نمیکنند .دلایل چندی برای این رخداد وجود دارد:
شرکت ملی گاز ایران که در دهه ۵۰ شمسی به منظور صدور گاز به کشور روسیه تاسیس شد در عمل نتوانست به هدف اولیه خود دست یابد لذا از ان سالها به فکر گازرسانی به شهرها متعاقب تاسیس شرکت ملی گاز افتادند .در نتیجه پس از انقلاب و با پیگیری های مداوم مسوولان وزارت نفت، شرکت های گاز منطقه ای ایجاد شدند تا عملیات گازرسانی به شهرها را به انجام برسانند . دولت های سازندگی و بعد اصلاحات توانستند این مهم را توسعه داده و با تاسیس شرکت های گاز استانی ،عملیات گاز رسانی به شهر ها را تکمیل کرده و این عملیات را به روستاها نیز تعمیم دهند .لذا شبکهمویرگی گازرسانی به روستاها فعال شد از طرفی به دلیل ناکام ماندن در صادرات گاز به اروپا و هند همچنین شکست پروژه خط لوله صلح، ناچار از مصرف گاز در داخل شدیم. از طرفی به دلیل اختلاف قیمت مصرف گاز و فراورده های نفتی، مسوولان صلاح بر این دیدند که بجای فراورده، گاز طبیعی مصرف شود چون امکان صدور فراورده های نفتی خیلی بیشتر از گاز طبیعی فراهم است.
بنابراین در نرود امکان صادرات گاز طبیعی به اروپا و هند و پاکستان، تنها کشورهای مقصد صادرات گاز، ترکیه و اخزرا عراق است که تا همین اواخر ،حدود ۱۰ ماه گاز رایگان به ترکیه صادر میکردیم و از این محل درآمدی عاید کشو. نشد.علت نیز نحوه قیمت گذاری گاز طبیعی است که بدلیل نبود بازار مشترک بین المللی، هاب های منطقه ای در این خصوص تشکیل میشود و انها امکان لابی گری پیدا میکنند در مورد اخیر حتی توانست به دادگاه لاهه شکایت کرده و دولت ایران را محکوم به صدور گاز رایگان به ترکیه به مدت ۱۰ ماه کند .از سوی دیگر به دلیل اینکه میدان گازی پارس جنوبی که ۸۰ درصد گاز کشور از انجا استخراج میشود با کشور قطر مشترک است، در صورت عدم برداشت سهم ایران، کشور مقابل برداشت مازاد خواهد کرد لذا قابلیت ذخیره سازی گاز طبیعی برای ایران وجود ندارد.
Lngبجای گاز طبیعی
سوال اساسی این است که در نبود امکان صدور گاز طبیعی به وسیله خط لوله ،چه روشهای صادرات بصرفه تر و بهتر است؟
پاسخ lng است چرا که از طریق فشرده سازی و مایع سازی گاز طبیعی میتوان هم به ذخیره سازی و هم به صدور گاز مبادرت کرد.
در زمان دولت اصلاحات گام هایی در این راه برداشته شد که از جمله میتوان به چهار قرارداد lng اشاره کرد که حدود ۲ میلیارد دلار نیز هزینه در برداشت.۵۰ درصد پیشرفت در اجرای طرح حاصل شد ولی با اولین دوره تحریم در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد ، این طرح با شکست روبرو شد.
تحریم ها پس از آن نیز ادامه یافت و طرح lngبه محاق رفت.
شاید ایران تنها کشوری باشد که با چنین شبکه بزرگی از گازرسانی ،تمام شهرها و روستاهای خود را از نعمت گاز بهره مند ساخته. اینکه چنین اقدام بزرگی تا چه حد مفید و موثر بوده شکی نیست ولی شاید بهتر بود روشهای دیگری برای تامین انرژی ۸۰ میلیون جمعیت ایران به کار برده میشد .
برخی معتقدند تامین گاز نیروگاههاوبرقی کردن تمام ان بهترین راهکار ممکن است. ایده ای که در دهه ۵۰ نیز شکل گرفت و اگر مقاومت عده ای از مسوولان وزارت نفت نبود ،عملیاتی میشد . در هر حال ما با شبکه گسترده ای روبرو هستیم که اکنون نگهداشت این شبکه از توسعه ان مهمتر و پر مخاطره تر است.
انتهای پیام