به گزارش الفباخبر ،نوزدهمین نمایشگاه بینالمللی قطعات خودرو، لوازم و مجموعههای خودرو از روز ۲۹ خردادماه کار خود را در نمایشگاه بینالمللی تهران آغاز کرد و تا یک تیر نیز به کار خود ادامه خواهد داد.
اما نکتهای که در این نمایشگاه بیش از سایر موضوعات به چشم میخورد، حضور بسیار پررنگ چینیها در این نمایشگاه است.
شرکتهای چینی در این نمایشگاه بهدوراز تجملگراییهای بیمعنای شرکتهای داخلی که تولیدات و قطعات خود را در غرفههای عجیبوغریب به نمایش گذاشته بودند، در ۲ سالن و در غرفههای کوچک حضور داشتند که با این اقدام توانسته بودند بیشترین تعداد شرکت را در این نمایشگاه ایرانی حاضر کنند.
اما این اقدام چینیها چندان هم بیراه نبود و پیامی قابلتوجه را برای کشورمان در برداشت. در ابتدا این که چینیها نیاز نداشتند برای بازاری که پیشازاین آن را به طور کلی در اختیار گرفتهاند، تبلیغ کنند و به عبارتی شرکتهای چینی اطمینان دارند که بازار ایران ناچار به خرید از این شرکتهاست و بر همین اساس نیز تبلیغات چندانی نیاز ندارند.
مسئله دیگر این است که شرکتهای چینی به ارائه محصولات خود میپرداختند و بر خلاف شرکتهای ایرانی که همان محصولات همیشگی را در غرفههای پر آبورنگ به نمایش گذاشته بودند، تمرکزشان روی محصولات بود تا جلبتوجهی که هیچ دستاوردی ندارد. این در حالی است که غرفه گذاری برای شرکتهای ایرانی بیشتر به یک رقابت بین شرکتی تبدیل شده است و هر کسی که غرفه بزرگتر و پرهزینهتری داشته باشد، احساس پیروزی میکند؛ جدا از این که نمایشگاه چه دستاوردی برای این شرکتها داشته است.
البته این دستاوردی است که بازار انحصاری و غیررقابتی برای شرکتهای ایرانی به ارمغان آورده و نباید هم انتظار داشت که چیز جدیدی برای رونمایی در صنعتی که نوآوری در آن هیچ حرفی برای گفتن ندارد، وجود داشته باشد.
دراینبین اما چینیها که بهقصد تصاحب بازار ایران پا به تهران گذاشتهاند، با تنوع بالای محصول و تمرکز بر فروش و بازار محصولات کاربردی خود را به نمایش میآورند.
این در حالی است که در سالهای گذشته، دولت ایران راه بازار ایران را بهطورکلی برای شرکتهای چینی باز کرده است و در این وضعیت عجیب هم نیست که شاهد حضور پررنگ چینیها در نمایشگاه قطعات خودرو باشیم و ادامه این وضع که در آن تورم و بیثباتی اقتصاد، صنایع داخلی را تضعیف میکند و تحریم مانع از ورود شرکتهای معتبر به کشور میشود، میتوان انتظار داشت که در سالهای آتی وضع از این نیز بدتر شود و شاید هم روزی شرکتهای ایرانی سالنهای کمتری از چینیها داشته باشند.
انتهای پیام