سایپا برای شاهین موتور ندارد؟ / چالش جدی نارنجی پوشان در تأمین پیشرانه
الفباخبر - چالش جدی نارنجی پوشان در تأمین پیشرانه باعث شده است این خودروساز نتواند بسیاری از محصولات جدید خود را به سرانجام برساند. به عنوان مثال، هنوز سایپا برای شاهین موتور ندارد، یا بهتر هنوز موتوری که بتواند مردم را جذب کند پیدا نکرده است و مدام این شاخه و آن شاخه می پرد.
سایپا به عنوان یکی از دو خودروساز بزرگ کشور، به رغم در اختیار داشتن زیرساخت ها و پلتفرهایی که می تواند در بازار خودرو تحول ایجاد کند، همچنان نتوانسته است آنچنان که باید از این فرصت استفاده کند.
به گزارش الفباخبر ،این در حالی است که این شرکت سابقه همکاری با برخی شرکت های بزرگ و مطرح خارجی را نیز در کارنامه دارد. با این وجود این همکاری ها و حتا تولید مشترک نیز تا به امروز به کمک آن ها نیامده است، به نحوی که در تولید و عرضه بعضی از محصولات که تبلیغات زیادی هم روی آن ها صورت گرفته است، چندان موفق نبوده و مصرف کنندگان هنوز منتظر تزریق نسخه مورد پسند مانده اند.
شاهین می تواند مثال و نمونه ای عینی از این سردرگمی سایپا باشد. این محصول اولین بار با نام رهام در هفدهمین نمایشگاه خودروی شیراز در تیرماه سال ۹۷ معرفی و رونمایی شد. قرار بود این خودرو از خانواده SP100 به عنوان یک خودروی ملی به تولید انبوه برسد.
در آن مقطع اعلام شد که این خودرو توسط مهندسان ایرانی طراحی ایرانی و در ساخت آن از کمک خودروسازان بزرگ دنیا استفاده شده است. همچنین تست های این خودرو در مرکز تحقیقات رنو-نیسان واقع در هند برگزار شده و در ساخت نمونه توربوشارژر آن کمپانی AVL اتریش با سایپا همکاری داشته است. ضمن این که با توجه به شراکت و تولید برلیانس در گروه خودروسازی سایپا (پارس خودرو) قرار بود که موتور و گیربکس این خودرو برای رهام هم استفاده کنند.
اما در همان سال یعنی کم‌تر از یک ماه بعد از معرفی این خودرو، تحریم مستقیم صنعت خودروسازی باعث شد برلیانس هم مانند بسیاری دیگر از شرکت های حاضر در کشور قید شراکت و همکاری را بزند و ایران را ترک کند.
پس از ترک برلیانس و ناتوانی سایپا برای استفاده از موتور و گیربکس محصولات این شرکت، تصمیم گرفته شد که از موتور M15tc برای تولید شاهین استفاده شود. با این حال مشخصات فنی این موتور ۸ سوپاپ قدیمی که توربوشارژر هم شده بود نتوانست چندان باعث جذب مردم شود.
در این شرایط، سایپا برای بهبود رهام، که به شاهین تغییر نام داده بود، تصمیم گرفت به تقلید از ایران خودرو از موتور TU5 پلاس استفاده کند. پیش از آن، ایران خودرو موتور EC5 را داخلی سازی و با نام TU5 پلاس در تولید تارا به کار برده بود.
سایپا نیز برای جلب نظر مردم با در دست داشتن نقشه های موتور EC5 به جا مانده از دوران شراکت با سیتروئن این محصول را داخلی سازی و ME16 نام گذاری کرد. سایپا قصد داشت از این موتور جدید در تولید شاهین استفاده کند. اما پروژه تولید موتور ME16 هم تا به امروز به سرانجام خاصی نرسیده و شاهین همچنان با موتور ۸ سوپاپ M15 TC (توربوشارژ) تولید و به فروش می رسد.
در این شرایط به نظر می رسید هنوز تکلیف سایپا با خودش روشن نشده و نمی داند که در پروژه شاهین با خودش چندچند است، چراکه در تازه ترین تصمیم قصد دارند به جای موتور ME16 از موتور میتسوبیشی با کد N20 برای شاهین و آریا استفاده کنند.
در این میان از یک سو مشخص نیست که چرا پروژه تولید موتور ME16 به نتیجه خاصی نرسیده است و از سوی دیگر معلوم نیست که چرا سایپا قصد دارد در محصولات خود از پیشرانه های شریک تجاری خود چانگان استفاده کند. آیا در تولید موتور ME16 به بن بست رسیده اند؟
با این حال، در شرایطی که سایپا برای ادامه تولید برخی محصولات در بلاتکلیف قرار دارد، مشخص نیست که چرا باز هم به این نوع تفکر و حرکت اصرار دارند.
در جدیدترین تصمیم، نارنجی پوشان جاده مخصوص به نظر بی خیال استفاده از موتورهایی مانند M15GSI شده و برای تولید محصولاتی مانند اطلس سراغ M16k رفته اند. در کنار این آشفتگی و سردرگمی سایپا هندوانه دیگری زیر بغل های خود زده و می خواهد به جای گیربکس های کم‌طرف‌دار CVT به سراغ جعبه دنده اتوماتیکی برود که پیش‌تر، آبی پوشان جاده مخصوص از آن روی برخی محصولات خود مثل دنا استفاده کرده اند، یعنی آن ها در نظر دارند از گیربکس های ۶ سرعته AT در محصولات خود استفاده کند.
در این میان شاید از یک منظر تغییرات مدیریتی، شرایط سیاسی تحریمی و همچنین وضعیت اقتصادی خودروسازان باعث سردرگمی در اخذ تصمیم نهایی شده است، اما نکته قابل تأمل این است که چرا دولت با توجه به دامنه وسیع و گسترده نفوذی که در این دو خودروساز دارد، نتوانسته است شرایطی فراهم کند که آن ها از موتور و گیربکس های یکسان در محصولات خود استفاده کنند.
آیا دولتی بودن مانع از اتحاد میان این دو خودروساز شده است؟ آیا این دو خودروساز نمی توانند برای کاهش هزینه و خروج ارز، افزایش تولید با هم به تشریک مساعی برسند؟ آیا هنوز فرهنگی، انگیزه و نیازی که زمینه های اتحاد میان خودروسازانی مانند رنو- نیسان و میتسوبیشی را فراهم کرده، در ایران ایجاد نشده است؟
شاید از تأثیر تحریم در ناکامی شاهین نشود به راحتی عبور کرد، اما اثر تحریم های داخلی به مراتب بیش تر از آن بوده است. در هر صورت، شاهین را می توان یک نمونه از فرصت سوزی های مکرر در صنعت خودروسازی ایران به شمار آورد.
انتهای پیام
عناوین مهم :
