پیوستن یا نپیوستن به سازمان های بین المللی مسـئله این است؟
الفبا: تاثیر الحاق ایران به سازمان های بین المللی ازسوی مسێول پروندهFATF وزارت خارجه مورد بررسی قرار گرفته است.
الفبا: تاثیر الحاق ایران به سازمان های بین المللی ازسوی مسێول پروندهFATF وزارت خارجه مورد بررسی قرار گرفته است.
به گزارش
الفبا، حسین قریبی، دستیار وزیر امور خارجه و مسئول پرونده FATF در وزارت امور خارجه. پیوستن به سازمان های بین المللی برای هیچ کشوری اجباری نیست اما کشورها برای بالا بردن اعتبار سیاسی و اقتصادی خود به آنها می پیوند سازمانهایی مانند فاتف و یا شفافیت بین المللی و از این قبیل سازمان ها که کشورها را اعتبار سنجی می کنند حتی ممکن است دولتی نباشند اما تاثیر گذاری زیادی دارند
فرض کنید یک کشوری امروز تشکیل میشود و می‌خواهد با FATF همکاری کند و وضعیت خودش را عادی کند، پشت میز که می‌نشیند، مجموعه کارشناسانی که از کشورها و دولت‌های مختلف هستند که در کمیته نظارت حضور دارند که به آن کمیته مرور همکاری‌های بین المللی (International Cooperation Review Group) می‌گویند. اولین سؤالی که آنها می‌پرسند این است که "آیا پولشویی در کشور شما جرم‌انگاری شده است؟"، پاسخ یا مثبت است یا منفی است.
سؤال دوم اینکه "آیا تأمین مالی تروریسم در کشور شما جرم‌انگاری شده است؟"، شما با این دو سؤال شروع می‌کنید. اگر پاسخ این دو سؤال منفی باشد، محلی برای همکاری ندارید. بعد از اینکه این دو مورد جرم‌انگاری شدند، می‌رسیم به اینکه "آیا بسترهای لازم برای این قوانین فراهم شده است؟ نهاد نظارتی داخلی وجود دارد؟ دستگاههای داخلی توجیه شده‌اند؟ تحریم‌ها به‌چه‌شکلی علیه تروریست‌های مندرج در فهرست ملی اعمال میشود؟ لیست ملی داریم یا خیر؟ آیا واحد اطلاعات مالی داریم؟ ابزار نظارتی دارد؟ دستگاههای ذی‌ربط داخلی از نظر زیرساخت مجازی به هم وصل هستند؟ تبادل اطلاعات بین واحدهای مختلف بانکی و بانک مرکزی با واحد اطلاعات مالی، سازمان مالیاتی، گمرک و دیگران انجام میشود؟
به اندازه کشورها فهرست ملی تروریسم داریم. ، اما یک لیست اجماعی مورد توافق داریم که این لیست مربوط به شورای امنیت ملل متحد است. از سال 1999 طالبان و سال 2001 القاعده و در سالهای اخیر هم داعش و گروه‌های وابسته که شامل بوکوحرام، الشباب، القاعده شبه‌جزیره عربستان و گروه خراسان را در بر دارد.
این فهرست توسط شورای امنیت و قطعنامه شورای امنیت تهیه شده که همه کشورها باید آن را اجرا کنند و همه هم اجرا می‌کنند و ما هم مشکل خاصی با این فهرست نداریم. خارج از این فهرست هرچه باشد و هر برچسبی و اتهامی صرفاً یک اتهام یک‌طرفه است و برای ما هیچ ارزشی ندارد . اصلا قرار نیست ملاک عمل ما ملاک دولت آمریکا باشد.
یک تفاوتی که بعضی به آن توجه نمی‌کنند تفاوت بین SDN و لیست UN است. SDN یک لیست آمریکایی است و مربوط به دولت آمریکاست و هر روز هم تغییر می‌کند، یک روز اضافه می‌کنند، یک روز کم می‌کنند و قرار نیست دولت‌های دیگر سیاست‌های خودشان را براساس SDN تعیین کنند، منافقین را یک روز اضافه کردند و سپس با ملاحظات سیاسی خودشان خارج کردند. این یک نوع یک‌جانبه‌‌گرایی و بعضاً سوءاستفاده برای به‌چالش کشیدن حاکمیت دولت‌های دیگر و استفاده از ابزارهای غیرقانونی برای تحت فشار قراردادن دولت‌های دیگر است.
کار با این نهاد بین‌المللی در سال 1385 شروع شد و در سال 86 قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم را تصویب کردیم. در سال 87 شورای عالی مبارزه با پولشویی و مرکز اطلاعات مالی شکل گرفتند. الآن 10 سال است که کار می‌کنیم، اما اشکالاتی بود که باید برطرف می‌شدند لیکن تأخیر زیاد داشتیم و تماسهای ما هم با این نهاد تحت تأثیر یک سری مسائل قرار گرفت و کاهش پیدا کرد و نهایتاً باعث شد برچسب غیرهمکار به ما بچسبد و آن مسائل پیش بیاید. شما نمی‌توانید به‌خاطر اینکه تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا هست فعالیت‌هایتان را در عرصه‌های دیگر دیپلماسی برای کاهش موانع فنی برای تسهیل تجارت و تسهیل روابط بانکی نادیده بگیرید، کمااینکه اگر قرار است با همین تحریم‌های آمریکا مقابله شود، یکی از پیش‌شرط‌ها، همین عادی‌سازی وضعیت کار با FATF است.
متأسفانه برخی از دوستان فکر می‌کنند استانداردسازی و نظارت مالی توسط دستگاههای عالیه کشور یک امتیاز به طرف خارجی است. دولت این‌طور نگاه نمی‌کند. اصلاً این امتیاز نیست. ما در یک سری استانداردها به هر دلیلی عقب افتادیم که بخشی از آن به‌دلیل تحریم‌های ظالمانه شورای امنیت سازمان ملل بوده است. آن دوره که درگیر تحریم‌ها شدیم یک مقدار غفلت کردیم، تأخیر داشتیم و به اینجا رسیدیم. این کاستی‌ها باید برطرف شود و به‌معنای امتیاز دادن به هیچ طرفی نیست.
انتهای پیام
عناوین مهم :
