ايران و آمريكا با زبان بی زبانی مذاكره را آغاز كرده اند
ارسال سيگنال های متقابل ميان ايران و آمريكا برای احيای برجام آغاز شده است.از يک طرف ايران تعليق پروتكل الحاقی را بصورت حداقلی به انجام رساند و به جای قطع همكاری كامل با آژانس راهبرد همكاری محدود را برگزيد.در مقابل آمريكا نيز تصميم گرفت در پاداش اين اقدام ايران و باز نگه داشتن روزنه برای مذاكرات آتی تا ٣ماه ديگر يک ميليارد دلار از پول های بلوكه شده ايران در كره جنوبی را بدون دست زدن به شاكله اصلی تحريم ها روانه كانال سوئيس كند تا ايران كمبودهای خود را در حوزه غذايی و دارويی برطرف كند.(پيش از اين در مقالات متعددی اين موضوع را ياداور شده بودم)
به گزارش الفباخبر، به نقل ازهادی خسروشاهی: اما سوال مهم در اينجا اين است كه چرا در ميانه اين سيگنال ها متقابل بايدن به اولين اقدام نظامی خود عليه شبه نظاميان حامی ايران در عراق و سوريه دست زده است و همينطور در واكنش به اقدامات اخير ايران درصدد است قطعنامه ای عليه تهران در شورای حكام به تصويب برساند.دليل كاملا مشخص است.
بايدن و دولت اش نمی خواهند اين سيگنال به طرف های منطقه ای و مخالفان داخلی در واشنگتن مخابره شود كه اين دولت در برابر ايران نرم و ضعيف ظاهر شده است.به عبارت ديگر بايدن با انجام اين اقدامات می خواهد هزينه های مذاكرات آتی با ايران جهت احيای برجام را سرشكن و مديريت كند.پس در عين ارسال سيگنال های تشويقی اقدامات تنبيهی محدود و مديريت شده را هم در پيش ميگيرد كه مانع از اقدامات تخريبی مخالفان برجام برای برهم زدن بازی بطور كامل شود.
در عين حال با اين اقدامات تهران را نيز از سوبرداشت در مورد انعطاف پذيری دولت آمريكا بدليل مشكلات داخلی و همينطور رقابت با چين برحذر می دارد.بنابراين علائم موجود نشان می دهد كه مقاومت ها و پافشاری ها بر اينكه چه كسی گام اول را برمی دارد از سوی هر دو طرف نه در كلام بلكه در عمل بطور تدريجی در حال شكسته شدن است.
اگرچه اين اقدامات بسيار كوچک به نظر می رسد ولی نياز دو طرف به انجام مصالحه می تواند به اقدامات بزرگ در ماههای آتی هم منجر شود(اثر پروانه ای ؛از بهم خوردن بال های يک پروانه اب و هوای اقيانوسی كاليفرنيا میتواند به آب و هوای طوفانی تبديل شود)
در هفته های آتی می توان منتظر اقدامات بيشتری از سوی دو طرف بود؛از جمله ويو كردن تحريم های آمريكا در مورد صدور مازاد اورانيوم غنی شده و آب سنگين و آزادسازی پول های بيشتر بلوكه شده ايران در كره جنوبی و ژاپن و فعال تر شدن كانال سوييس و اينستكس.(در اين مرحله بدليل حفظ تحريم ها پولی مستقيما به ايران داده نمی شود و در قالب اعتبار در اينستكس و كانال سوييس امتيازاتی واگذار خواهد شد و يا حداكثر با مجوز اوفک چند بانک خاص مجوز مي يابند از طرف ايران پرداخت هايی انجام دهند)
ايران هم می تواند در مقابل كنترل بيشتری بر گروههای شبه نظامی خود انجام دهد و موجبات آزادی زندانيان دو تابعیتی را فراهم و از اقدامات بيشتر در حوزه هسته ای پرهيز كند.با اين حال تا احيای كامل برجام هنوز زمان زيادی باقی است و رسيدن دو طرف به نقطه تعادلی زمان بر خواهد بود.ضمن اينكه اقدامات مخالفان احيای برجام نيز می تواند اين روند را كندتر كند.
هرچه هست اقدام نظامی بايدن در سوريه (پاسخ بايدن به حملات اربيل نه در عراق بلكه در سوريه انجام شد و از ميان گزينه های پيشنهاد شده از سوی پنتاگون كم شدت ترين آن برگزيده شد)و حتی صدور قطعنامه احتمالی عليه ايران در آژانس را بايد اقدامات تاكتيكی واشنگتن تلقی كرد.راهبرد اصلی بايدن احيای برجام به عنوان اولين گام جهت كاهش تنش ها و در عين مهار قدرت هسته ای ايران است.
بايدن نياز مبرمی به ثبات در منطقه دارد. بنابراين از مدل رئاليسم تدافعی بهره خواهد برد.يعنی ثبات از طريق موازنه ميان نيروهای رقيب.بازبينی در روابط با رياض و تل آويو و همزمان با آن كنترل قدرت ايران از طريق ابزارهای ديپلماتيک(چماق و هويج)؛اين راهی مقرون به صرفه است و می تواند باعث شود كه عمده تمركز آمريكا صرف بازسازی طبقه متوسط آمريكايی و نبرد با چين شود؛البته اگر همه چيز بر اساس پيش بينی ها پيش رود.در اين ميان اقدامات تخريبی مخالفان برجام می تواند همه برنامه های دولت بايدن! را در چشم برهم زدنی به رويای غيرممكن تبديل كند.
انتهای پیام
عناوین مهم :
