وی افزود: با مقایسه این اعداد به این نتیجه می‌رسیم که فرابورس ریسک کمتری دارد، ریسک را نوسانات قیمت معنی می‌کنیم و هر چه نوسانات بیشتر باشد ریسک آن شرکت بالاتر است، وقتی گذشته بازار سرمایه را نگاه کنیم شاخص فرابورس ریسک بیشتری را نسبت به شاخص بورس داشته است، اما در سال ۹۹ بر عکس این اتفاق افتاد و ما شاهد این بودیم که بورس ریسک و بازده بیشتری داشته است.

آسایش اظهارکرد: ریسک و بازده در کنار هم قرار می‌گیرند و زمانی که ما بازده بالاتری را بخواهیم باید ریسک بیشتری را بپذیریم، پس بورس در سال ۹۹ رشد و اُفت  زیای داشته است که این موارد در فرابورس کمتر است.

کارشناس بازار سرمایه گفت: پس این قضیه به این معنی است که سال ۹۹ با سال‌های گذشته تفاوت‌هایی دارد، چون ریسک بورس بیشتر از فرابورس بوده است و در یک بررسی در این رابطه به چند شرکت دولتی بر می‌خوریم، مثل بعضی از شرکت‌های پالایشگاهی، خودرویی، بانکی‌ها که بیشتر این شرکت‌ها به دولت مربوط می‌شدند، که در سال ۹۹ عرضه شدند و این نماد‌ها در سال ۹۹ در رشد و افت شاخص اثر داشته اند، پس در کل می‌توانیم بگوییم به استثنای سال ۹۹ ریسک فرابورس بیشتر از بورس است.

آسایش در پاسخ به این پرسش که اگر افراد بخواهند سهمی را خریداری کنند، از کجا بفهمند این نماد جز بورس یا فرا بورس است؟، بیان کرد: افراد به راحتی می‌توانند از سایت TSETMC.IR ببینند که  شرکت مورد نظر آنها بورسی یا فرا بورسی است.

وی افزود: به طور کلی شرکت‌های بورسی باید ریسک کمتری را نسبت به شرکت‌های فرابورسی داشته باشند، چون دستورالعمل‌های ورود به بورس تهران از فرابورس سخت‌تر است، در فرابورس بازار اول، دوم و پایه داریم، شرکت‌هایی که در بازار پایه هستند زرد، نارنجی، قرمز ریسک بسیار بالایی دارند، زیرا زیان زیاد یا دستور العمل‌ها یا افشای اطلاعات مناسبی ندارند، در مجموع بازار پایه نسبت به بازار اول و دوم ریسک بالاتری دارد.

کارشناس بازار سرمایه گفت: پس به ترتیب از نظر ریسک پذیری به جز سال ۹۹ به این صورت است که اول بورس بعد بازار اول و دوم فرابورس و در انتها بازار پایه فرابورس را شامل می‌شوند، اما این قضیه یک تبصره دارد که نباید دخالت دولت زیاد شود، چون اگر دخالت دولت زیاد شود، شاهد اتفاقاتی می‌شویم که در سال ۹۹ در بازار سرمایه رخ داد و در این صورت ریسک شرکت‌های بورسی زیاد می‌شود.