به گزارش الفباخبر، باتوجه به اینکه ما در دنیایی زندگی میکنیم که سرمایهداری سراسر آن را فراگرفته بنابراین برای زندگی بر روی کره زمین باید به فکر پول و سرمایه باشیم. هر کدام از ما در زمینهای برای امرار معاش فعالیت میکنیم. کارکنان بیمهای نیز برای امرار معاش خود با کمک و خدماتدهی به مردم زندگی خود را میگذرانند.
در وهله اول باید این نکته را بپذیریم که صنعت بیمه، یک صنعت خدماتی است و چون دیگر صنایع علاوه بر مشتریان به سود و منافع خود نیز توجه میکند. زیرا تا سرمایهای کافی نداشته باشد رشد نکرده و خدماتی نیز برای ارائه نخواهد داشت.
بیمه فروختنی است
از یک سو میتوانیم بگوییم که بیمه فروختنی است. محصولی خدمتی است که در زندگی آدمیان ضرورت دارد. پس به دلیل ضروری بودن آن شرکتهای بیمه میتوانند به رونق کسب و کار خود امیدوار باشند و سعی در بهبود کیفیت خدمات شبکه فروش خود داشته باشند.
وضعیت بیمهای بهتر از گذشته است
هرچند که بسیاری از مردم کشور با خرید بیمهها به خصوص بیمههای زندگی آنچنان که باید آشنایی ندارند اما وضعیت بیمهای کشور نسبت به گذشته بسیار بهتر شده است.
پررنگ بودن شخص ثالث
بیش از دیگر بیمهها، بیمه شخص ثالث در کشور ما شناخته شدهتر است که آن هم به اجباری بودن آن باز میگردد. در نتیجه شرکتهای بیمه ایرانی برای فروختن محصولات بیمهای خود باید گامهای زیادی را بردارند.
مادر بیمهها
اما در مقابل نظریه دیگری مطرح میشود که معتقد است شرکتهای فعال بیمهای یک مادر دارند که بر فعالیتها و سیاستهای آنها نظارت میکند و آن نهاد، بیمه مرکزی است.
ارتقای فرهنگ بیمهای به عهده بیمه مرکزی است
به عقیده بسیاری بیمه مرکزی است که باید مردم را برای خرید محصولات بیمهای متقاعد کند. بیمه مرکزی است که باید برای ارتقای سطح فرهنگ بیمهای مردم سیاستها و اقداماتی را تحت اجرا قرار دهد.
نهاد ناظر بر شرکتهای بیمه
بیمه مرکزی به عنوان نهاد ناظر بر شرکتهای بیمه اعم از دولتی و خصوصی باید برای فروش بیمهها و تشویق مردم به بیمه کردن خود راهکارهایی را اتخاذ کند.
بیمه گرفتنی است نه دادنی
از نظر موافقان نظریه «بیمه خریدنی است» فرهنگ بیمهای مردم تحت الشعاع میگیرد. آنها بیمه را حق هر انسانی میدانند و بنابراین معتقدند که حق گرفتنی است نه دادنی.
فروش خدمت سختتر است
مسئله دیگر، سختی فروش خدمت است. محصولی که شرکتهای بیمهای در صدد فروش آن هستند یک کالا نیست بلکه یک خدمت است. اقناع مردم برای رساندن این منظور که پولی که در قبال خدمات بیمه میدهند در اصل یک کالا نیست بلکه یک محصول خدمتی است، کار را سختتر میکند.
از این رو ارتقای فرهنگ بیمهای و آگاهی و آموزش در خصوص بیمه بسیار ضروری و حیاتی است تا همه مردم به خوبی با آن آشنا شده و شکاکیت آنها برطرف شود.
عدم کفایت تبلیغات
در این میان ذکر این نکته حائز اهمیت است که برای آگاهسازی مردم نباید فقط به انجام تبلیغات بسنده کرد؛ زیرا تبلیغات بخشی از ماجرا است و نه همه آن.
در ابتدا باید از زمینههای فرهنگسازی در مدارس و مراکز آموزشی و برگزاری دورههای آموزشی آغاز کرد و سپس دست به تبلیغات زد.
انتهای پیام