به گزارش الفباخبر، هدف مردم 9 کارخانه عظیم فولادسازی در استان کم آب و خشک اصفهان است. هدف آنها کارخانه اتومبیلسازی در استان اصفهان ( شهرستان کاشان ) در حاشیه کویر و در استان کم آب و خشک اصفهان است.
نباید 7 هزار هکتار شالیزار برنج در منطقه لنجان استان کم آب و خشک اصفهان کشت شود. یا یکی از بزرگترین صنایع و کارخانههای نظامی خاورمیانه (صنایع نظامی شاهین شهر ) در استان کم آب و خشک اصفهان نباید وجود داشته باشد. هدف مردم اصفهان صنعت عظیم و عریض و طویل پر مصرف آب ذوب آهن در استان بی آب و خشک اصفهان است.
هدف صنایع ناهم تراز و ناهمگنی است که در قالب شهرکهای متعدد صنعتی در جای جای استان بیآب و خشک اصفهان جای خوش کردند.
کشاورزی های چند ده هزار هکتاری غرقابی در استان بی آب و خشک اصفهان غیرقابل باور است و حجم بیش از حد فضای سبز خطی با مصرف بیش از حد آب در استان بی آب و خشک اصفهان است.
مضافا بر اینکه استان اصفهان از طریق طرحهای انتقال آب (کوهرنگ1، کوهرنگ 2، و کوهرنگ3 . . . ) از استان چهارمحال و بختیاری هم اکنون بیش از 800000000 متر مکعب آب برداشت می کند و همچنین همین استان اصفهان مجددا می خواهد از طریق طرحهای انتقال آب ( چشمه لنگان، خدنگستان، بهشت آباد، تونل گلاب، خرسان و... ) از استان چهارمحال و بختیاری باز آب بسیار بیشتری برداشت کند و نکته قابل توجه اینکه غالب این طرحها هم مورد تایید سازمان حفاظت محیط زیست نیست.
اگر بحث مقدار آبی که خود استان اصفهان دارد را کنار بگذاریم، بخواهیم به مقدار آبی که هم اکنون و در آینده استان اصفهان از استان چهارمحال و بختیاری برداشت کند بپردازیم، این برداشتها به بیش از 2/5 میلیارد متر مکعب آب میرسد.
طبق قانون آب مجازی برای تولید یک کیلوگرم برنج 4 هزار لیتر آب نیاز است و نکته قابل توجه اینجاست که توسط تمامی کارشناسان در همه جای دنیا تأکید می شود که کشت برنج فقط باید در مناطق مرطوب و مناطقی که بیش از 600 میلیمتر بارش سالانه دارند انجام شود، ولی هم اکنون در استان اصفهان حدود 7 هزار هکتار شالیزار برنج وجود دارد و مضافا بر اینکه استان اصفهان با بارش سالانه 95 میلیمتری و به دلیل پایین بودن غنای خاک و کویری بودن منطقه، سالانه بیش از 3هزار میلیمتر تبخیر آب دارد و طبق برآورد صورت گرفته برای تولید هر یک کیلوگرم برنج در این استان حدودا بیش از 22هزار لیتر آب مصرف می شود، واقعا این تولید ناهمتراز غیر اقتصادی در وسط کویر به چه قیمتی است؟؟
طبق قانون آب مجازی در دنیا برای تولید هر 1000 کیلوگرم فولاد بیش از 230 هزار لیتر آب مصرف می شود، واقعا چنین تولیداتی در یک استان خشک آن هم با 9 کارخانه بسیار بزرگ فولاد سازی به چه قیمتی است؟
از طرفی باید دید سهم استان اصفهان از تراز تولید ناخالص ملی GDP کشور چقدر است که این استان به تنهایی این همه حجم آب را دارد مصرف می کند، طبق قوانین بین المللی در دنیا از هر 1 متر مکعب آب بیش از 5.2 دلار آمریکا درآمد و بیش از 5.4 کیلوگرم محصول برداشت می کنند، ولی در کشور ما از هر 1 متر مکعب آب در حدود 25 سنت آمریکا درآمد و در حدود 750 گرم محصول برداشت می شود، با همه این اوصاف به این نوع نگرش چیزی جزغارتگر میتوان گفت؟
اگر واقعا مسئولین اصفهان و شخص جناب حاج رسولی ها که بر صندلی مدیریت منابع آب ایران تکیه زده اند بخواهند با این رویه پیش بروند، از هم اکنون باید غزل خداحافظی کار و زندگی و فعالیت در استان اصفهان را خواند، چون با این عملکرد ناصواب هم استان اصفهان در آیندهای نه چندان دور بخاطر فقر آبی محکوم به فنا خواهد بود و هم استان چهارمحال و بختیاری محکوم به نابودی است.
در نتیجه بدون شک کشور ایران در کمتر از 5 سال آینده آبستن درگیری های شدیدی بر سر آب در مناطق مرکزی خواهد بود و آب به پاشنه آشیل نظام تبدیل میشود. بنابر این مسئولین کشور باید به شدت نبود آب در ایران را جدی بگیرند.
بر اثر بی آبی خیلی از شهرهای کویری ایران مجبور به ترک سکونت گاههای خود شدند و به شهرهای دیگر مهاجرت کردند و به زودی بحران امنیت ملی پدیدار می شود.
نگارنده: حمیدرضا رمضانی (کارشناس ارشد هیدرولوژی و بحران خشکسالی،دماوند)
انتهای پیام