رئوف پیشدار مدرس علوم ارتباطات در یادداشتی به الفباخبر نوشت: بر این اساس، آمریكا در نگاه ظاهر ذخیره تسلیحات هستهای را کاهش می دهد، اما در نگاه واقع این كاهش عددی را با سلاح های هستهای نسل جدید پر كرده و میكند كه هم كم حجمتر هستند و هم قدرت تخریبی فوقالعاده بالاتری دارند.
آمریكا ساخت نسل سوم سلاحهای هسته ای خود را از دهه 1970 شروع كرد و اینك انباری از این نوع سلاح ها و انواع پیشرفته تر آنرا موسوم به نسل چهارم در اختیار دارد. آمریكا در حالی به تولید و انبار سلاح های هسته ای نسل جدید پرداخت كه به موجب پیمان ان پی تی كه آنرا امضا نیز كرده است باید ( قاعده آمره در حقوق بین الملل براساس اصل تقدم تعهدات بین المللی ) به خلع سلاح هسته ای تن می داد.
براساس ماده اول پیمان ان پی تی ممالک دارای تسلیحات اتمی (آن زمان: آمریکا، شوروی و بریتانیا) متعهد شدند که نه تنها " هیچگونه امکانات تسلیحاتی و جنگ افزار اتمی در اختیار ممالک فاقد تسلیحات اتمی " قرار ندهند ،که بر طبق همین ماده و دیگر مواد پیمان ، خلع سلاح هسته ای را به عنوان یک اصل و رکن اساسی پیمان پذیرفته و به آن عمل نمایند.
در سخنانی در توصیف و تبیین استراتژی هسته ای آمریكا ،باراك اوباما رییس جمهوری سابق آمریکا فروردین ماه ۱۳۸۹ سخنانی داشت كه با درنگی حتی مختصر در آن می توان دریافت كه اوباما موافق به کارگیری تسلیحات اتمی بود ، مگر بر خلاف آن تصمیم بگیرد!
آنچه در پس تبلیغات ظاهری رهبران واشنگتن در مورد برنامه های هسته ای در سطح جهان وجود دارد ، این كشور نه تنها خود را به هیچ یك از پیمانها و پادمانهای ناظر بر فعالیت های هسته ای مقید نمی داند ، كه از هر فرصتی نیز برای فرار از آن استفاده كرده و سلاح هسته ای در این دست این كشور همچنان مصداق مثل "تیغ در دست زنگی مست " است.
در استراتژی هسته ای آمریكا به ادعای رهبران کاخ سفید ، تسلیحات هسته ای فقط در ارتباط با "شرایط فوق العاده" به کار خواهد رفت. به رغم این ادعا اما بازنگری موضع هسته ای آمریکا با یک شرط مهم همراه بوده است: کشورها فقط در صورتی از واکنش هسته ای آمریکا در امان هستند که پایبند پیمان منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی باشند - كه به ادعای رهبران آمریکا ، ایرانی كه آژانس بین المللی انرژی هسته ای تنها نهاد ناظر قانونی و حقوقی بین المللی بارها و بارها سلامت برنامه های هسته ای آنرا تایید كرده است ، از جمله این كشورها نیست!
با همه ی فرافنكی ها ، آمریكا خود مصداق واقعی شرط مهم پیش گفته است. آمریكا با همه ی ادعاهایش در مورد برنامه های هسته ای صلح آمیز كشورهای مختلف و از جمله ایران ، به اذعان " مون "دبیر كل سابق و " عنان " دبیر كل پیشین سازمان ملل و " البرادعی " مدیر كل قبلی آژانس بین المللی انرژی اتمی ، از ناقضان اصلی پیمان ان پی تی و عاملان عدم اعتمادی دانسته می شود كه پیمان ان پی تی را در برگرفته است.
پیمانهایی که خلع سلاح اساس آنها را تشکیل می دهد مانند ان پی تی یا ممنوعیت تولید ، تکثیر و انباشت سلاح های هسته ای ، پیمانهای محبوبی دانسته می شدند که بشر امیدوار بود در سایه آنها بتواند زندگانی یی بدون جنگ و تنش و حتی بیم از آن ، داشته باشد. اما درعمل چنین نشد ! اساس پیمان ان پی تی ، یک معامله جهانی بود که بر طبق آن قرار شد کشورهای دارای سلاح هسته ای به سمت کنار گذاشتن و خلع سلاح هسته ای حرکت کنند و کشورهای خارج از باشگاه دارندگان این دسته از تسلیحات ، در صدد دستیابی به سلاح هسته ای بر نیایند .
کمی بیش از ۵۰ سال از عمر پیمان ان پی تی می گذرد . در این مدت قدرت های عمده هسته ای بخصوص آمریکا نه تنها گامی به سمت خلع سلاح بر نداشته اند ، که با تولید نسل های جدید از سلاح های کشتار جمعی و انتشار آنها بخصوص تحویل به رژیم شرور صهیونیستی ، و یا كشورهای غیر عضو پیمان مانند هند و پاكستان صلح و امنیت جهانی را در معرض خطر قرار داده اند.
جهان امروز دغدغه های زیادی دارد كه اساسی ترین آنها مساله خلح سلاح است. با همه ی نفرتی كه بشر نسبت به سلاح هسته ای دارد ، متاسفانه همچنان برخی از كشورها و رژیم شرور صهیونیستی بر نقش سلاح هستهای در دكترین نظامی خود اصرار دارند و هر از چندی كشورهای فاقد سلاح هستهای را به استفاده از این سلاحهای ویرانگر و غیرانسانی تهدید میكنند كه نمونه آن دكترین منسوخ شده بازدارندگی هستهای است كه متعلق به جنگ سرد میباشد. این امر ، بویژه ضرورت مقابله با اشاعه عمومی یعنی نوسازی سلاحهای هستهای را ایجاب می كند . فرار از نظارت های بین المللی و همزمان قرار گرفتن در مقام مدعی ! متاسفانه امروز به رویه ای در رفتارهای برخی كشورها مانند آمریكا و رژیم شرور صهیونیستی در باره برنامههای هسته ای شان تبدیل شده است .
جامعه بینالمللی باید تلاش كند تمام كشورهای خارج ازمعاهده ان پی تی را وادار به پیوستن به این معاهده كند و تمامی فعالیت های هسته ای در سطح جهان باید كه تحت نظارت پادمانهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار گیرد.
انتهای پیام