به گزارش الفباخبر ، در حال حاضر ۲۰ درخواست تاسیس شرکت بیمهای در صف انتظار برای صدور مجوز هستند و این در حالی است که پیشتر به هیچ عنوان چنین تقاضاهایی وجود نداشته است.
چرا این موضوع تا این اندازه مهم شده و این افزایش معنی دار چه نتایجی را در پی دارد؟
شاید در تقاضای اخذ مجوز برای تاسیس شرکت جدید این واقعیت نهفته باشد که می توان یک شرکت بیمه را با سرمایه مشخصی راه اندازی شد و پس از مدتی با چند برابر قیمت آن را در بورس به فروش رساند و از این طریق سود سرشاری نصیب موسسین و سهامداران کرد.
انتظار ایجاد شده ناشی از این واقعیت است که قیمت سهم شرکت ، بی دلیل و به صورت حبابی و ناشی از فشار تقاضا و وفور نقدینگی معطل مانده ، افزایش یافته است.
البته وقتی تقاضا برای ارز و سکه سرکوب می شود ما نیز شاهد بیرون زدگی تقاضا از محل هایی همچون بورس و مکانیزمهای ورود به بورس از طریق تشکیل مجموعه های جدید خواهیم بود.
در این شرایط ظاهراً ورود سرمایه به بازار البته که مهم است چرا که ظاهرش خوشی یمن به نظر می رسد و طبیعتاً باید از آن استقبال شود؛ اما پیامدهای اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی صدور مجوز تأسیس شرکتهای جدید قابل توجه است.
یکی از این پیامدها نشان می دهد ، وقتی چنین شرکت هایی وارد بازار شوند انتظارات بازدهی و سودآوری آنها به سهولت تحقق نخواهد یافت.
وقتی سهم بازار صنعت به سرعت افزایش پیدا نکرده باشد معنای آن این است که قطعات کیک سهم بازار باز توزیع میشود و در واقع سودآوری کل صنعت افزایش پیدا نکرده و این سهم در میان شرکتهای موجود دست به دست شده است و در نتیجه به ناگزیر بعضی از شرکتهای ضعیفتر قهرأ ورشکست یا منحل و یا ادغام میشوند.
چنین تصویری میتواند پیشبینی آینده صنعت بیمه ، در نتیجه پاسخگویی به افزایش تقاضای تاسیس شرکت ها باشد.
به خاطر داریم که پیش از این با تأسیس شرکتهای تخصصی زندگی موافقت می شد و امروز این مکانیزم به سمت تاسیس شرکتهای جنرال افزایش پیدا کرده است.
به هر حال اگر شرکتهای کوچکی مشاهده شوند که در پرداخت سود بیمه های زندگی خود دچار مشکل شده باشند این بدان معنی است که موضوع توانگری مالی آنها محل مناقشه است و در برداشت سهم خود از این کیک بیمهای مشکل داشتند و به عبارتی در ایجاد سهم جدید بازار صنعت نیز از توان لازم برخوردار نبودند. از سوی دیگر وقفه مشارکت در پذیرش ریسک نیز میتواند محتمل باشد و در این صورت توانگری بالای مالی نیز دلیلی جز عدم استفاده شرکت در پذیرش ریسک نداشته است که این موضوع در جای خود محل بررسی است.
انتهای پیام